1-10-2013 - 14-11-2024
Proud-Nero Vom Elfenpütz
Een mooi en dapper hart is gestopt met kloppen vandaag, ineens was het stil 💔
Mijn mooie lieve Nero..
Totaal onverwacht kwam je in ons leven. Je zou tijdelijk bij ons blijven totdat jouw fokker een baasje voor je gevonden had. Toen het telefoontje kwam dat er iemand voor jou gevonden was, konden we je niet meer afgeven. We hebben je zelf gekocht en je was van ons. Vanaf toen was het Floris, Oscar en Nero. Je was helemaal idolaat van die grote Floris. Je hebt net zo lang je best gedaan totdat ook hij jou in zijn hart had gesloten en je bij hem in de mand mocht slapen.
Wat was je een drukke pup, vooral samen met kitten Joep. Het was af en toe om gek van te worden maar wat hielden we veel je.
De hondenschool was niet jouw ding. Zo gauw als je de kans kreeg ging je ervan door, rechtstreeks naar de puppy groep. Je was stapelgek op puppy’s en dat is nooit veranderd.
Showen daarentegen vond je geweldig en wat was je goed. Samen zijn we zoveel onderweg geweest en wat heb je veel gewonnen. Ik heb ervan genoten Nero, het was een eer met jou in de ring te mogen staan.
Wat was je energiek, vrolijk en ondeugend. Je hebt me zoveel gegeven lieve Nero. Een eigen leven met lieve vriendinnen die ik zonder jou nooit had leren kennen.
Nooit was je ziek, tot 4 jaar geleden. Je huid ging kapot en vanaf toen gingen we van dierenarts naar dierenarts. Niks hielp en het werd alsmaar erger. Na heel veel testen en onderzoeken bleek dat je een autoimmuun ziekte had. Vanaf die dag moest je voor de rest van je leven medicatie slikken en optisch genas je weer. Tot overmaat van ramp kreeg je ook nog de diagnose teenkanker. Je had het moeilijk, je maatje Floris was overleden en je veranderde in een stille hond. Al dat gedokter had je geen goed gedaan.
En toen kwam puppy Alex….wat was je blij met je puppy en wat bloeide je op. Onafscheidelijk en enorm aan elkaar gehecht. Zelfs in je laatste dagen speelde je nog met Alex.
Uit het niks werd je ziek. Gisteren was je nog mijn blije Nero, vandaag een hoopje ellende. Bij de dierenarts bleek dat je echt heel erg ziek was. Met pijn in mijn hart heb ik je laten gaan. Ze zeggen altijd houden van is ook loslaten maar wat doet het ontzettend veel zeer.
Mijn lieve, dappere, knappe Nero dankjewel voor alles.
Ik weet niet wat ik moet zonder jou en je kunt er zeker van zijn dat ik je nooit zal vergeten.
Goede reis Nero 🌈 Oscar en Floris wachten op jou.
Voor altijd in mijn hart, ik hou van jou ❤️
Tot ooit, mijn special one 😘
17-11-2012 - 24-9-2024
Ilza van Dijmihof
Helaas heb ik Ilza in moeten laten slapen na bijna 12 jaar. In alle opzichten was het een tophond. Het was mijn 4e, maar ook mijn laatste, gezien mijn leeftijd. Dat is heel hard. Ze had artrose in een hevige vorm. Pijnstillers, maar ook morfine ( lichte vorm) werkte niet meer. Ik mis haar heel erg. Het huis is zo leeg. De laatste 4 jaar waren we samen.
Een paar maanden geleden heb ik insluipers gehad met grootse plannen. Er is niets meegenomen omdat Ilza naast hem ging zitten. Niet blafte, maar doodstil bleef zitten. Zij heeft mij gered. Wat was die man bang!! Hij durfde zich niet te verroeren. vanwege de uitstraling van Ilza.
Een paar maal per jaar maakten we lange reizen met de caravan door Europa met z'n drieën.
Gelukkig hebben we veel foto's en mooie herinneringen.
AW Oosterom-Jongejan
Kathy van Dijk 1 juli 1959 - 6 juli 2024
Wij ontvingen het trieste bericht dat Kathy in het bijzijn van haar familie vredig is ingeslapen.
Door haar overlijden verliest de Schnauzer wereld een vrouw met een gouden hart voor mens, Schnauzer en de NSC waarvoor ze zich jaren heeft ingezet.
Wij wensen Bert en familie heel veel sterkte met dit verlies.
Nederlandse
